جيمز‌وب را به عنوان جانشين هابل مي‌شناسند،‌ تلسكوپي كه به فناوري‌هايي با قابليت رديابي نور از اولين ستاره‌هايي كه در جهان هستي درخشيده‌اند،‌ مجهز است. مهمترين ابزاري كه در اين راه به او كمك خواهد‌كرد، آينه اصلي غول‌پيكري است كه به همراه دارد.

اين آينه با وسعتي برابر 6.5 متر قدرت جذب نوري هفت برابر بيشتر از هابل را به تلسكوپ جيمز‌وب خواهد‌بخشيد. اين آينه به اندازه‌اي بزرگ است كه بايد از قابليت تا خوردن برخوردار باشد، زيرا تنها با تا خوردن لبه‌هاي آن به سمت داخل مي‌توان قطعات بريليومي آن را درون تلسكوپ گنجاند.

اين تلسكوپ درحال حاضر در مركز فضايي گودارد واقع در مريلند آمريكا در دست ساخت است. در ماه‌هاي اخير زماني كه مهندسان تكه‌هاي مختلف آينه را روي تلسكوپ قرار مي‌دادند،‌ تكه‌ها داراي پوشش بودند. اما اكنون مهندسان كه آماده ورود به مرحله بعدي شده‌اند، پوشش‌هاي آينه را از روي آن برداشته و آينه كامل شده را رونمايي كنند.كمي پس از آن آينه ثانويه نيز در وضعيت پيكربندي مسطح قرار خواهد‌گرفت و در مرحله بعدي كل سازه 180 درجه خواهد چرخيد تا مهندسان بتوانند تجهيزات تلسكوپ را در پس آينه آن نصب كنند.

رها كردن چنين سطح حساسي در معرض دسترسي حتي براي كوتاه مدت نيز مي‌تواند پرخطر باشد. يكي از اصلي‌ترين نگراني‌ها ايجاد خراش روي سطح آينه است. اما پير فرويت دانشمند آژانس فضايي اروپا در پروژه جيمز‌وب معتقد است احتمال وقوع چنين رويدادي بسيار كم است. به گفته وي اصلي‌ترين خطر انباشته شدن غبار روي آينه است و از آنجايي كه آينده درون يك اتاق استريل و پاك قرار دارد، ميزان نشستن غبار روي آن بسيار ناچيز است.

به گفته فرويت از آنجايي كه مهندسان براي نصب تجهيزات بايد تلسكوپ را وارونه كنند، بايد پيش از اين چرخش پوشش‌هاي محافظ را از سطح آينده جدا مي‌كردند. زماني كه آينه وارونه است،‌احتمال اينكه غبار روي آن بنشيند بسيار كمتر مي‌شود، و در عين حال كسي اجازه راه رفتن در زير آينه را نيز ندارد.

پس از نصب نهايي آينه و تجهيزات،‌تلسكوپ براي انجام تست‌هاي محيطي ارسال مي‌شود تا با قرار گيري در معرض صدا و ضربه، تحمل آن براي پرتاب شدن به فضا سنجيده شود. اگر فرض را بر اين بگذاريم كه تمامي آزمايش‌ها موفقيت‌آميز خواهند‌بود،‌پس از پايان اين مرحله تلسكوپ به مركز فضايي جانسون در تگزاس ارسال مي‌شود تا آزمايش نهايي سرد شدن روي آن انجام گيرد. اين آزمايش درون مخزن غول‌پيكر انجمادي انجام خواهد شد كه در دهه 1960 مخصوص تجهيزات آپولو ساخته شده‌است.

با پايان اين مرحله مهندسان بايد سيستم‌هاي ارتباطاتي و رايانه‌هاي پرواز را به تلسكوپ متصل سازند تا در نهايت جيمز‌وب براي پرواز آماده شود. اين تلسكوپ غول‌پيكر پروژه‌اي مشترك ميان آمريكا، اروپا و كانادا است و هزينه كلي آن 10 ميليارد دلار برآورد شده‌است.

اخبار علمی - همشهری